Krótka historia miejscowości
Kryg lokowano w 1363 r. na prawie niemieckim, podobnie jak większość wsi królewskich starostwa bieckiego, Jako że wieś była szczególnie trudna do zagospodarowania, dlatego zasadźców zwalniano z wszelkich obciążeń podatkowych na 20 lat.
Nazwę wsi zapisywano w różny sposób: w 1388 r. –
Historia Krygu wiąże się nierozerwalnie z położonym 10 km na północ Bieczem. W 1395 r. zapisem Królowej Jadwigi powołano tam do życia szpital. Służył on jako schronienie dla starców, chorych, wdów i bezdomnych. Aby zapewnić byt tej placówce, Kazimierz Jagiellończyk zezwolił zakupić dla szpitala sołectwa w Krygu, Libuszy i Binarowej.
Kryg pojawia się w akcie lokacyjnym wsi Męcina, wydanym w 1377 roku przez regentkę Polski Elżbietę Łokietkównę oraz w dokumencie starosty bieckiego z 1383 r.
Inna wzmianka pochodzi z roku 1564, z dokumentu sporządzonego przez lustratorów królewskich opisujących sytuację w Rozdzielu, po osadzeniu tam Wołochów.
W 1776 roku rząd austriacki wystawił tzw. „królewszczyzny” na sprzedaż. Całe starostwo niegrodowe lipińskie, w tym Kryg, zakupił Ewaryst Kuropatnicki herbu Nieczuja.
W drugiej połowie XIX wieku, w okresie gwałtownego rozwoju wydobycia ropy naftowej, złoża krygowskie oceniano jako jedne z najbardziej wydajnych na Podkarpaciu. W 1885 roku utworzono w Krygu szkołę wiertaczy, w której wykształciło się wielu przyszłych kierowników kopalni ropy. Złoża krygowskie przyniosły fortunę m.in. Władysławowi Długoszowi – polskiemu magnatowi naftowemu, mieszkającemu od 1900 roku w specjalnie dla niego wybudowanym pałacu w pobliskich Siarach.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Kryg wszedł w skład Gminy Zbiorczej Lipinki, praktycznie pokrywającej się z terenem dzisiejszej Gminy Lipinki (dziś nie ma w niej jedynie Wapiennego).
Podczas II wojny światowej w Krygu kilkakrotnie stacjonowały duże oddziały niemieckie, wymuszając kwaterunek u zamożniejszych chłopów.